ROZDZIAŁ 22

Na wstępie wielkie GOMEN, że wgl dodałam rozdział. Cóż, mam zrąbaną psyche przez nadużywanie książek i filmów o egzorcyzmach i zjawiskach paranormalnych xD

~*~

Rozbrzmiał dzwonek. Ale nie oznaczał on przerwy czy końca lekcji. Oznajmiał, że czas do klasy, na matematykę. Piątek, ostatnia lekcja i matematyka. Nie, nie pasuje. Każdy dreptał wkurwiony do klasy, włócząc nogami niczym tonowymi klocami. Jednak zawsze znajdzie się wyjątek.

 - Nie rozumiem was. - powiedziała Kas nieśmiało się uśmiechając. - Trochę matematyki wam nie zaszkodzi. Poza tym rozkładanie pierwiastków poprzez odbieranie współczynników jest jednym z prostszych zagadnień. - westchnęła patrząc na znajomych.

- Taa, jasne. Bardzo. - sarknął Sasori siadając na swoim miejscu.

- Ty się nie liczysz. - wzruszyła ramionami, po czym usiadła obok niego. Widząc jego pytające spojrzenie odpowiedziała: - Jesteś rudy.

Spojrzał na nią wilkiem, po czym odwrócił się od niej. Będzie ją ignorował, a jak?! Cały czas się czepia jego włosów, to niech, kurwa mać, siedzi w ciszy. Przesiadłby się, ale wolna jest tylko pierwsza ławka... Cóż, życie.

Tymczasem w drugim końcu sali odbywały się intensywne rozmowy.

- Ale ty jesteś głupi! - powiedziała Michi patrząc na pięknego chuja w zeszycie. Miał takie duże kółeczka i wieeelką parówkę między nimi. (xD - dop. Kolorowej)

- A ty brzydka. - odgryzł Itachi z zadziornym uśmieszkiem.

-Aby wyłączyć czynniki bla, bla, bla, bla w ten sposób możemy bla, bla, bla, bla - pieprzył nauczyciel. - Więc jaki to będzie wynik? - zaczął rozglądać się po klasie. Każdy pod wpływem jego spojrzenia kulił się. Niczym sęp czyhał nad uczniami.

-Spieprzaj! - fuknęła Michi. Niestety jak to w życiu bywa, nauczyciel słyszy wszystko to, co nie powinien.

-Ohira. - wskazał na nią. Dziewczyna głośno przełknęła głośno ślinę. - Skoro masz tyle do powiedzenia, proszę o wynik. - Zerknęła na łasice. Wpakował ją w to gówno, więc niech jej teraz pomoże. Zamiast tego głupkowato się uśmiechnął. Takie życie.

-No, ja.. ten.. - zaczęła się jąkać. Rozejrzała się po klasie, szukając pomocy.

- Pierwiastek z osiemdziesięciu dwóch. - szepnęła Kas, ratując ją z opresji.

- Pierwiastek z osiemdziesięciu dwóch. - odparła dumnie. Kamień spadł jej z serca, a przynajmniej chciała by tak było...

- Jedynka! - wyparował nauczyciel.

-A-ale dlaczego? - załamała się dziewczyna. No co? Przecież dobrze powiedziała. Kas nigdy się nie myli... Jeśli chodzi o matematykę oczywiście.

-Jedynka, ponieważ nie uważasz na lekcji. - powiedział groźnie na nią patrząc. Tak, musiał mieć dzisiaj zły dzień, bo w końcu od kiedy stawia się pały za nieuważanie? No heloł.

Michi pochmurniała. No nie dość, że siedzi z 'Panem idealnym' to jeszcze to. No kurwa pięknie.

Dalsza część lekcji minęła w ciszy. Nikt nie chciał się narazić. Co nie oznaczało, że ktokolwiek uważał. Deidara tworzył swoją sztukę. Podniecała go każda kreska jaką narysował *.* Postanowił się pochwalić Akiko swoim arcydziełem. Podniósł rysunek i prawie wsadził jej do oczu.

-Nic nie widzę, patafianie. - burkneła i odsunęła kartkę, by się jej przyjrzeć. - Jaki ładny... To kutas? - zapytała mrużąc oczy.

-T-nie!! Gdzie ty tu go widzisz? - odwrócił kartkę i uważnie ją zlustrował. - Przecież to wybuch! - oburzył się.

-Fajne masz pojęcie o sztuce. :P - odpowiedziała. Widząc jego minę i chęć wygłoszenia kazania pt. 'Czym-jest-moja-sztuka', ułożyła się na ławce i spróbowała zasnąć.

I tak minęło piętnaście minut lekcji. Ostatnie chwilę w tym więzieniu. Wszyscy patrzyli w skupieniu na zegarek. No ile może trwać pieprzona minuta?! Tik-tak, tik-tak...

-Dzyyyyń!! - zbawczy dźwięk dzwonka rozbrzmiał w całej klasie. Wszyscy podnieśli się gwałtownie. Jednak ich zapał zgasił nauczyciel.

-Przygotujcie się na wtorek na sprawdzian powtórzeniową z całego zakresu materiału z poprzednich klas. - na tą wiadomość posmutnieli. - To tyle. Do widzenia.

No to weekend zepsuty. Wszyscy muszą się 'uczyć', a właściwie to napisać porządną ściagę. No ale matematyka ma więcej praktyki niż teorii.

~w szatni~

 - On zniszczył mi życie! - krzyknęła Mi wtulając się w Judith. Próbowała ją uspokoić no ale nie wyszło jej to za dobrze.

-Jedna jedynka w tą czy w tą.. nie robi różnicy. - uśmiechnęła się Ania klepiąc ją po ramieniu. I kiedy już miała się uśmiechnąć..

-Hehe, ciota. - powiedział Itachi rozczochrując jej włosy. Była od niego niższa, ale nie musiał jej zawsze o tym przypominać.

- Taa, to super. - rzekła od niechcenia Akimita. - Starych nie ma w sobotę, a ja zamierzam się "uczyć" w towarzystwie znajomych.. Czujcie się zaproszeni. - uśmiechnęła się cwaniacko. - Śpieszę sie, nara! - pożegnała się, po czym wybiegła z szatni.

-Będzie rruchanko! - uśmiechnął się Hidan. Tak, miał plany. Potrzeba mu tylko duuużo mocnej wódki, bo wiadomo że pijana lepiej robi. (Nie bij Jud >.< -dop. Kolorowej)

Praktycznie wszyscy opuścili szatnie. Została tylko Kasumi. Z tej to dopiero guzdrała. Miesiąc prosiła o glany mamę, a teraz męczy się z wiązaniem.

~15 minut później~

 - W końcu. - westchnęła z ulgą.

Nałożyła na siebie granatowy płaszczyk, szyję obwiązała czarną chustką. Zabrawszy torbę wyszła spokojnym krokiem na plac przed szkołą. Nigdy specjalnie nie spieszyło jej się do domu. Uwielbiała spędzać czas na dworze, a pieszy powrót był dla niej bardzo przyjemny. Wychodząc zza rogu dostrzegła znajomą postać.

-Sasori! - krzyknęła podbiegając do chłopaka.

-No. - odparł od niechcenia, opierając się o murek szkolny.

-To ja już lecę..- zaczęła Kasumi. - Czekaj. - przerwał jej Sasor.

- Słuchaj, bo.. ja.. ten, no.. - zaczął się jąkać.

- Hmm? - zdziwiła się.

-Ech.. Nie ważne. - powiedział i zaczął iść w stronę swojego domu.

-Mamy domy w tą samą stronę.. Moje towarzystwo bardzo by ci przeszkadzało? - zapytała Kas.

-Wcale. - uśmiechnął się do niej.

Szli razem, co chwilę o czymś dyskutując. On pieprzył o swojej sztuce... Taa, fascynujące.

-Patrz! - przerwała jego monolog, bo zobaczyła.. kota. Małego, rudego kota. Wzięła go na ręce. Przyglądała mu się uważnie, a chłopak zmarszczył brwi. Jeszcze w niego rzuci tym kociskiem. Kobiety są nieobliczalne.- Cycki... - powiedziała cicho. Wpatrywała się w różowiutkie sutki zdobiące brzuszek kotki. Jakie to ekscytujące! Sasori ledwo wyłapał ten wyraz, a na jego twarzy malował się piekny WTF'ak. -No tak. - zwróciła się do kotka. - Ty mnie nie rozumiesz, bo jesteś rudy.

Odłożyła zwierzę, a to, patrzyło na nią jak na wariatkę, którą zresztą była. Podniosła wzrok ja rudowłosego.

- Ty też nie rozumiesz? - nie odpowiedział. - Ta choroba jest straszna. - powiedziała bardziej do siebie, niż do niego.

No dobra, teraz to nie wie czy ma przywidzenia, czy po prostu jest rudy.. Ej no, chwilunia! Od kiedy on się czepia własnych włosów?! Przebywanie z tą wariatką wychodzi mu teraz bokiem, ale co on na to poradzi, że ją polubił?! Zresztą co se będzie tym dupe zawracał, jeszcze mu zmarchy wyrosną. Poza tym rude jest piękne. Przynajmniej w jego przypadku to się sprawdzało. Ech, nie dość, że przystojny to jeszcze jaki skromny!

Dalsza część drogi minęła w ciszy. Ona nuciła jakąś melodię, on szedł z rękami w kieszeniach wczuwając się w jej dźwięczny rytm. Zatrzymała się przed swoim domem patrząc ślepo w furtkę. Nie chciała tam wchodzić. Nie lubiła zamkniętych przestrzeni, a dom traktowała niczym więzienie.

- Kasumi?- powiedział delikatnie ją szturchając. Dziewczyna drgnęła zaskoczona i przeniosła wzrok na rudowłosego.

-Hmm? - mruknęła. Lustrowała go uważnie, zastanawiając się, co się w jego rudej pale kryje.

- Idziemy z Anką i resztą do kina. Musimy ją uspokojać po ostatnim. - uśmiechnął się. - Chce ci się?

- Spoko. - odwzajemiła uśmiech. - Bayo! - powiedziała i wbiegła na podwórko po drodze mu machając.

 Ania, Judith i Hidan poszli do domu Uzumaki, namówić ją na wspólne wyjście.

-Nie mogę, dattebane. - westchnęła Kushina. Próbowała im wytłumaczyć, że muusi zaopiekować się małą suką, no ale jakoś nie bardzo przyjmowali to do wiadomości.

- Chodź! Kto powiedział, że nie możesz się wymknąć? -nalegała Jud.

- Nie! - burknęła. No jakie pacany. - Poza tym zostanie ze mną Minato, dattebane.. - lekko się zarumieniła.

-Trzeba było tak od razu mówić. - powiedział Hidan, obejmując ją ramieniem. - Będziesz miała inne rozrywki. - mówiąc to uśmiechnął się w ten swój zboczony sposób.

~pod kinem~

 - Nienawidzę czekać. - burknął Sasori.

- Powtarzasz się.. - westchnęła Kasumi.

- I co z tego?! Ja przynajmniej się nie spóźniam, nie to co oni. - fuknął.

- Wiesz.. - zaczęła brązowowłosa. - Mnie to wogóle nie interesuje.

- Nom. Przynudzasz rudy. - uśmiechnęła się Michi.

- Dokładnie. Uspokój się. - warknęła Akimita. Sasori spojrzał na nie wymownie. Fakt, że czekał SAM z trzema paniami zupełnie go nie ruszał. W końcu on to nie Hidan..

- To na co tak właściwie idziemy? - zapytała blondynka. - Na „Carrie”(film się wziął ni z gruchy, ni z pietruchy :D - dop. Kolorowej) - odpowiedziała Kas podając jej ulotkę.

- Masakra, podobno to jest.. –

-Już są. - przerwała jej Aki, patrząc w pokaźną grupkę, kierującą się w ich stronę. Szczerze? Wyglądali jak bezdomne żule, no ale przecież im tego nie powiedzą.

- Spóźniliście się. - powiedział Sasori do zbliżającego się towarzystwa.

- Nie nasza wina, że Deidara nie wiedział się w co ubrać! - sapnęła Akiko, trzepiąc go w tył głowy.

- Moja wina, że nie wiedziałem w co się ubrać?! - burknął obrażony, zarzucając blond grzywą w tył.

-Niee, wcale. - sarknęła Jud przybijając piątkę z Hidanem.

- Goń się, cwelu! – zbulwersował się blondi chłopak.

-Dobra, spokój! – krzyknęła Ania, rozdzielając chłopaków. W takich chwilach żałowała, że nie ma z nią Kushiny.. Ona potrafiła ich przywrócić do porządku. – No więc Kakuzu, idź kupić bilety.

-Nie. – burknął. -  Dlaczego zawsze ja, do kurwy nędzy, mam was sponsorować?!

-Eee.. Bo my tak mówimy? – zapytała Akiko, jak o oczywistą oczywistość.

-A jak nie, to co? – zapytał niewzrószony tym, jakże mocnym argumentem.

-To wpierdol. – skwitowała Akimita pchając go w stronę kas.

                Czekając aż Aki i Kakuzo kupią bilety, poszli w kierunku budki z przysmakami. No cóż, dziewczyny nie będą płacić , więc trzeba urobić chłopaków. Nie należą oni do wyginającej grupy dżentelmenów więc trzeba im troche pomóc.

-Nagato, ja chcę duży popkorn, colę (czyt, kolę xD) i paczkę misio żelków! :D – powiedziała Anka, wpychając go w kolejkę. Nie sprzeciwiał się. Ciągle pamiętał epic-wkurw Ani, wolał nie ryzykować.

Tymczasem Deidara dokonał zakupu. Ledwo zmieścił wszystko w rękach. Oczywiście nie niósł tylko dla siebie i Akiko. Praktycznie każdy, widząc jak zajebiście się sprawdza w roli tragarza, dorzucali mu swoje rzeczy, masakra.. Nie żeby narzekał, w końcu nie zamierza im oddawać. W końcu sam jest cholernie głodny. Najpierw masa, później rzeźba..

                Trochę im zajęło uporanie się z takimi wybitnie trudnymi zadaniami jak zakup napoi, smakołyków i biletów. Mimo wszystko zdążyli na seans. Usiedli na, moim skromnym zdaniem, najlepszych miejscach, a mianowicie na środku ostatniego rzędu. Mimo, że niespecjalnie byli zachwyceni rozkładem miejs jakie mieli zająć, byli zbyt głodni i zmęczeni by się kłócić i po prostu usiedli na dupach.

Deidara koło Akiko, Akiko obok Ani, Ania w towarzystwie Nagato, czerwonowłosy zajął miejce obok Judith, a ta tuż koło Hidana, Itachi, później Michi, Kasumi, Sasori, Kakuzo, a obok niego Akimita, która razem z nim liczyła koszty. W takim rozmieszczeniu przystąpili do oglądania filmu.. Na ich nieszczęście był w 3D.

-Kiaaa! – krzyknęła Ania, gdy nagle wyskoczyła przerażająca postać. Wtuliła się w Nagato, a ten cieszył się jak głupi, że wybrał taki, a nie inny film. Praktycznie wszystkie dziewczyny świadomie lub nie, złapały za ręce chłopaków.

-Ej, Sasori. – szepnęła Kas patrząc na swoją rękę trzymaną przez rudego.– Nie mów, że się boisz. – zakpiła.

-Nie! Ja wcale się-O KURWA! – przerwał w kolejnym strasznym momencie filmu.

-Ciota – pokazała mu język, czego nawet nie zauważył.

Tak, straszne filmy zbliżają ludzi. Wszyscy byli zadowoleni, poza Kas, której Sasori i Michi zgwałcili ręce.

-Było zajebiście! – stwierdził Hidan. Cały seans Jud się do niego kleiła, a w pewnym momencie usiadła mu na kolanach! No raj na ziemi, no! Inni też mieli tę satysfakcję, bo dziewczyny się do nich tulą. A właściwie tylko w dwóch przypadkach było na odwrót. Akiko i Kasumi nie piszczały, nie ściągały okularów i nie zamykały oczu, a to co się działo w filmie ich całkowicie nie ruszało. Za to blondyn i czerwono włosy byli przerażeni. Za to Aki i Kakuzo w ogóle nie zwracali uwagi na film, tylko liczyli kasę jaka im została…

~*~
Przepraszam! >.<
Rozdział MUSIAŁAM dodać wcześniej, bo ponieważ jutro nie miałabym jak ;/
No ale i tak wyszedł mi chujowy, głupi i krótki. Nie pytajcie o co chodzi z tymi kutasami, cyckami czy innymi szaleństwami. Naczytałam się horrorów, a do tego przeczytałam dwie ksiązki o egzorcyzmach! >.<
No a film "Carrie" jest zajebisty, co prawda oglądałam tylko zwiastun, bo to dopiero wchodzi do kin, ale mi się spodobał :D
Przepraszam jeszcze raz i bayo ;*